یکی از سبک های جدید کدنویسی در زبان های برنامه نویسی استفاده از سبک oop یا شی گرایی می باشد.با استفاده از این سبک می توان به هر چیز به چشم یک آبجکت نگاه کرد.
این ویژگی جز جدایی ناپذیر کدنویسی در عصر حاضر می باشد.
اکثر کتابخانه ها و فریم ورک های سمت زبان PHP از شی گرایی برای پیاده سازی کدهای خود استفاده کرده اند.
واژه oop
واژه oop مخفف واژه های Object Oriented Programming به معنی برنامه نویسی شی گرایی می باشد.
با استفاده از شی گرایی میتوان برای قسمت های مختلف پروژه مدنظر خود یک نقشه و قالب انعطاف پذیر تعریف کنیم تا با این کار در هنگام کارکردن و توسعه برنامه از اضافه نویسی و تعریف چندباره کدنویسی قسمتهای مختلف پروژه جلوگیری کنیم.
فرض کنید ما قرار است هواپیمایی را تولید کنیم این هواپیما از قسمت های مختلفی شامل نوک،بال،دم و … تشکیل شده است. حال ما برای ساخت هر یک از این قسمت ها نیاز است تا نقشه ای برای آن ها طراحی کنیم و با استفاده از همان نقشه آن را ایجاد کنیم.اینکار باعث میشود تا در هربار نمونه سازی، خیلی راحت نمونه خود را براساس ویژگیهای دلخواه ایجاد کنیم.
ماژولار بودن و منعطف بودن نقشه کلاس
یکی از ویژگی های اصلی شی گرایی این است که برای ساخت نمونه های مختلف خود،قالب یا نقشه ای منعطف را ایجاد کنیم تا در هر بار ساخت نمونه نیاز به تغییر کلی نقشه اصلی نباشد. بلکه با اضافه و یا کم کردن ویژگی های آن بتوان نمونه جدید خود را بدون دردسر ایجاد کنیم.به این حالت ماژولار بودن کلاس می گویند.
امکان توسعه یک برنامه بصورت انفرادی و گروهی
با استفاده از oop می توان برنامه خود را به قسمت های کوچکتر تقسیم کرده و هر قسمت توسط یک توسعه دهنده پیاده سازی شود.در این حالت مشکلات بوجود آمده در هنگام پیاده سازی قسمت ها را سریعتر می توانیم پیدا کنیم و سرعت توسعه برنامه خود را بالا ببریم.
عیوب برنامه نویسی شی گرا
توسعه یک پروژه بصورت شی گرا در کنار تمام مزایایی که در بالا به آن اشاره کردیم دارای عیب های کمی هم هست:
- یکی از آنها سرعت اجرای برنامه است که کمی کند است اما با کدنویسی اصولی می توان آن را به حداقل رساند.
- عیب دیگر آن این است که برای پروژه های کوچک مناسب نیست.برای پروژه های کوچک توصیه می شود از روش رویه ای استفاده کنیم.
مفاهیم اصلی شی گرایی
تعریف کلاس: کلاس در شی گرایی نقش همان نقشه کلی را دارد که تمامی موارد را در خود در نظر گرفته است. از روی کلاس میتوان نمونه های مختلف ایجاد کرد. کلاس اولیه معمولا خیلی کلی است.
نحوه تعریف کلاس
برای تعریف کلاس، کلمه کلیدی class را نوشته و پس از آن نام کلاس را قرار میدهیم. تعیین نام برای کلاس براساس اصول تعریف متغیر است با این تفاوت که حرف اول آن را برای مشخص بودن نام کلاس بزرگ می نویسیم. بعد از نام کلاس یک آکولاد باز و بسته قرار میدهیم که دستورات مربوط به کلاس درون آن قرار میگیرد.
نحوه نوشتن:
1 2 3 |
class NameClass{ } |